Σύμφωνα με την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, ο ανθρώπινος παράγοντας συμβάλλει σχεδόν στο 91% των τροχαίων ατυχημάτων, ενώ η συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα στην πρόκληση των ατυχημάτων εκφράζεται με ένα πλήθος παραγόντων (επισφαλής οδήγηση, ταχύτητα, παραβιάσεις κώδικα, οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος, επιθετική οδήγηση, κόπωση, υπνηλία κ.α), κάνοντας επιτακτική την έρευνα αναφορικά με τους παράγοντες που οδηγούν στην υιοθέτηση τέτοιου τύπου συμπεριφορών (π.χ. στρες).

Οι επαγγελματίες οδηγοί, ειδικότερα, αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για εμπλοκή σε τροχαία σύγκρουση, λόγω των μεγάλων χιλιομετρικών αποστάσεων που διανύουν ετησίως, των λίγων ωρών που έχουν στη διάθεσή τους προκειμένου να ξεκουραστούν επαρκώς και γενικότερα των αυξημένων οδηγικών απαιτήσεων στις οποίες οφείλουν να ανταποκριθούν. Επίσης, είναι περισσότερο είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αντιδράσεις στρες στην κυκλοφορία και αναπτύσσουν επικίνδυνες συμπεριφορές.

Αυτά τα συμπεράσματα δείχνουν ότι διαφορετικοί τύποι αντίμετρων πρέπει να εφαρμοστούν μεταξύ των επαγγελματιών οδηγών και του γενικού πληθυσμού οδηγών.