Τι συμβαίνει:

- Το άτομο προσποιείται ότι βιώνει συμπτώματα μιας διαταραχής-είτε σωματικής, είτε ψυχολογικής-δίχως αυτά να συμβαίνουν στην πραγματικότητα
- Το άτομο προκαλεί μέσω διάφορων μεθόδων (π.χ. παράνομη χρήση τοξικών ουσιών, πρόκληση μολύνσεων στο αίμα και στα διάφορα όργανα του σώματος, αυτοτραυματισμοί, παραποίηση θερμομετρικών ενδείξεων κ.λπ.) υπαρκτά συμπτώματα στο σώμα του.

Στο Σύνδρομο Μινχάουζεν «δια αντιπροσώπου», οι παραπάνω συμπεριφορές μεταφέρονται σε ένα αδύναμο μέλος της οικογένειας, το οποίο έχει τον θύτη ως φροντιστή. Συγκεκριμένα, τις περισσότερες φορές ο θύτης συναντάται στο πρόσωπο της μητέρας, δίχως αυτό να αποκλείει και την σιωπηρή συναίνεση του πατέρα ή και άλλων ατόμων του κοντινού περίγυρου. Σε άλλες περιπτώσεις, θύτης μπορεί να είναι ο ίδιος ο πατέρας ή ο θετός πατέρας. Τα θύματα βρίσκουν πρόσωπο κυρίως σε παιδιά μικρής ηλικίας, τα οποία είτε δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, είτε χειραγωγούνται πιο εύκολα, καθώς και σε ηλικιωμένα άτομα της οικογένειας ή άτομα με κάποιας μορφής αναπηρία (διανοητική ή σωματική).

Που οφείλεται:

Τα αίτια της εν λόγω διαταραχής, δεν είναι ξεκάθαρα. Φαίνεται όμως να σχετίζονται με:

- Βίωση τραύματος ή κάποιας μορφής κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία
- Ιστορικό ύπαρξης συναισθηματικών διαταραχών (π.χ. κατάθλιψη, αγχώδης διαταραχή)
- Ύπαρξη Διαταραχής Προσωπικότητας (π.χ. οριακή, αντικοινωνική κ.λπ.)
- Έκθεση είτε του ίδιου του ατόμου, είτε κάποιου στενού μέλους της πατρικής του οικογένειας σε εντατική ιατρική παρακολούθηση λόγω κάποιας χρόνιας ή σοβαρής νόσου, κατά την παιδική ηλικία

Ο φροντιστής – θύτης προσπαθώντας να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής, να προβάλει τον εαυτό του για τις εξαιρετικές γνώσεις του, ακόμα και για να φέρει κοντά του τον σύντροφο που απομακρύνεται, προσποιείται ή και προκαλεί σοβαρά σωματικά συμπτώματα στο εξαρτημένο θύμα του, προκαλώντας τη συμπάθεια και το θαυμασμό των γύρω του. Παρουσιάζει, δηλαδή, τον εαυτό του ως έναν ιερομάρτυρα, που δεν καταλαβαίνει γιατί συμβαίνει ότι συμβαίνει στο θύμα, δεν συνδέει ποτέ τις δικές του συμπεριφορές με την κατάσταση της υγείας του θύματος, αλλά το «φροντίζει» σιωπηρά και με υπομονή.

Δυστυχώς, λόγω του ότι το «μυστικό» μπορεί να διατηρείται για χρόνια και δίχως προφανείς ενδείξεις για το ψεύδος, η πραγματική κατάσταση αποκαλύπτεται όταν τελικά το θύμα είτε φτάνει σε οριακό σημείο με την υγεία του, είτε καταλήγει. Χαρακτηριστικό δε γεγονός αποτελεί το ότι η υγεία του ασθενούς βελτιώνεται όποτε απομακρύνεται από τον φροντιστή του. Το Σύνδρομο Μινχάουζεν αποτελεί, δηλαδή, μια διαταραχή που οδηγεί σε σοβαρή νοσηρότητα, ακόμα και θνησιμότητα.

Διάγνωση

Η διαφοροδιάγνωση, δηλαδή η απόκλιση απόδοσης των συγκεκριμένων συμπτωμάτων σε άλλες διαταραχές (π.χ. υποχονδρίαση, σχιζοφρένεια, σωματόμορφη διαταραχή, διαταραχή προσωπικότητας, υπόκριση κ.λπ.) απαιτεί συνεργασία ομάδας ειδικών, λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και εξονυχιστική ψυχιατρική αξιολόγηση.

Θεραπευτική Αντιμετώπιση:

Η πρόγνωση της συγκεκριμένης διαταραχής δεν είναι ιδιαίτερα καλή, καθώς αρχικά το άτομο αρνείται να παραδεχτεί τη συμπεριφορά του, καθώς αυτό θα σημαίνει πως θα πρέπει να σταματήσει τη χειραγώγηση και την άσκηση ελέγχου. Σε περίπτωση, ωστόσο, που επιδιώκεται η ιατρική βοήθεια, η παρέμβαση πραγματοποιείται κυρίως μέσω της Γνωσιακής Ψυχοθεραπείας με στόχο την αντικατάσταση των παράλογων πεποιθήσεων, με άλλες πιο ισορροπημένες. Η φαρμακευτική αγωγή χορηγείται για την αντιμετώπιση της συννοσηρότητας με άλλες διαταραχές (π.χ. άγχος, κατάθλιψη κ.λπ).


Σχετικό video εδώ : Σύνδρομο Μινχάουζεν

Tags: Σύνδρομο Μινχάουζεν, Διαταραχή Προσποίησης, Κακοποίηση