Γάμος: Παράγοντες που συσχετίζονται με τον χωρισμό και το διαζύγιο

divorce

Η πολιτιστική και κοινωνική πρόοδος δεν σημαίνει μόνο αύξηση των αγαθών και ευημερία, αλλά και προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, που πλέον διέπονται από περισσότερο άγχος και αβεβαιότητα.

Στις μέρες μας, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο που χαρακτηρίζεται από έντονη ρευστότητα και αστάθεια. Παράλληλα, οι σημαντικότερες αξίες της κοινωνίας μας φαίνεται να είναι η ανεξαρτητοποίηση, η αυτοπραγμάτωση και η οικονομική επιτυχία. Άμεση απόρροια όλων των παραπάνω είναι να θίγεται ο θεσμός της οικογένειας. Μάλιστα, έρευνες δείχνουν ότι ένας στους δύο γάμους καταλήγουν σε διαζύγιο.

Τα αίτια του διαζυγίου σχετίζονται με την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα, το είδος του δεσμού ανάμεσα στο ζευγάρι, την κουλτούρα της εκάστοτε κοινωνίας και τις επιρροές που ασκεί το κοινωνικό περιβάλλον. Το διαζύγιο αποτελεί την τελική έκβαση μιας σειράς σταδίων που περνά το ζευγάρι, τα οποία συνήθως χαρακτηρίζονται από έντονους καβγάδες, έλλειψη εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού, συναισθηματική κόπωση και απουσία ικανοποιητικού βαθμού αγάπης και αφοσίωσης. Ο γάμος αρχίζει να κλονίζεται όταν ο / η σύζυγος παύει να θεωρείται πρόσωπο μοναδικό και αναντικατάστατο, δεν καλύπτει τις συναισθηματικές και σεξουαλικές ανάγκες του συντρόφου του, δεν μπορεί να επικοινωνήσει αποτελεσματικά μαζί του και μοιάζει να έχει πλέον μόνο ελαττώματα και όχι θετικές πλευρές.

Πιο συγκεκριμένα, οι σημαντικότεροι παράγοντες στους οποίους μπορεί να οφείλεται η αύξηση των διαζυγίων είναι:

• Η Νομοθεσία: στις μέρες μας όχι μόνο η έκδοση διαζυγίου είναι ευκολότερη, αλλά δεν συνοδεύεται πλέον και από κοινωνικό στιγματισμό

• Η Οικονομία: έρευνες δείχνουν ότι η συχνότητα των διαζυγίων μειώνεται σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, ενώ αυξάνεται σε περιόδους ευημερίας. Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα στην οικογένεια, καθώς και η ανεργία φαίνεται να οδηγούν σε έντονες διενέξεις, αδιαφορία και προβλήματα στο σπίτι. Αντίστοιχα, σε περιόδους οικονομικής ευημερίας, μπορεί να μειώνονται τα διαζύγια λόγω κυρίως της θετικής επίδρασης της ευμάρειας στις διαπροσωπικές σχέσεις.

• Μείωση σεξουαλικού πάθους: συχνά η ρομαντική αγάπη ή η έντονη σεξουαλική έλξη που οδήγησαν στην απόφαση για γάμο μειώνονται σταδιακά, με αποτέλεσμα το ζευγάρι να νιώθει ότι δεν τους ενώνει πια τίποτα

• Ρόλος των φύλων: όταν οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη οικονομική ανεξαρτησία από τους άνδρες και τις οικογένειές τους, φαίνεται να χωρίζουν με μεγαλύτερη άνεση. Επιπρόσθετα, καθώς σταδιακά οι ρόλοι των δύο φύλων προσομοιάζουν, η συζυγική συνοχή μειώνεται σε σύγκριση με τις εποχές όπου οι ρόλοι ήταν περισσότερο συμπληρωματικοί. Οι γυναίκες δεν θέλουν μόνο τον ρόλο της νοικοκυράς, διεκδικούν ισότιμη αντιμετώπιση από τον άνδρα και έτσι όταν δεν είναι ευτυχισμένες φεύγουν από τον γάμο

• Αύξηση του ατομικισμού: τα άτομα ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσωπική τους ευτυχία παρά για την οικογενειακή

• Το έντονο άγχος: τα προβλήματα στην εργασία, οι κοινωνικές υποχρεώσεις και συναναστροφές οδηγούν σε μείωση του οικογενειακού χρόνου, εξάντληση και συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια

• Συγκατοίκηση: φαίνεται ότι η συγκατοίκηση πριν από τον γάμο συνδέεται με μεγαλύτερη πιθανότητα για διαζύγιο. Συνήθως τα άτομα που με την συγκατοίκηση επιλέγουν να ξεφύγουν από τις συμβατικότητες, είναι ακριβώς αυτά που δεσμεύονται λιγότερο απέναντι στο θεσμό του γάμου και αδιαφορούν για το στίγμα του διαζυγίου

• Ηλικία κατά τον γάμο: η μικρή ηλικία κατά τον γάμο αυξάνει την πιθανότητα διαζυγίου

• Εγκυμοσύνη: η εγκυμοσύνη πριν τον γάμο και όχι αυτή καθαυτή η σύλληψη αυξάνει την πιθανότητα διαζυγίου στον γάμο που ακολουθεί

Ωστόσο, ένα ήρεμο και συναινετικό διαζύγιο είναι δυνατόν να αφήσει ελαφρύτερες πληγές σε σχέση με έναν γάμο γεμάτο συμβιβασμούς, εντάσεις και έλλειψη σεβασμού μεταξύ των συντρόφων.